Met je hart bedoel ik je pure innerlijke stem. De stem die weet wat goed voor je is.
De stem die weet waarom je de dingen meemaakt die je meemaakt. De stem die het belang van het grotere geheel kan overzien. De stem van liefde, hoop en vertrouwen. Het is de stem die in mogelijkheden denkt. De stem die creatieve oplossingen ziet voor aardse problemen. De stem die zich niet uit het veld laat slaan en die altijd handelt vanuit zelf-liefde. De stem die jou zo diep waardeert en lief heeft en het állerbeste voor je wenst. Met je ‘hoofd’, je mind, bedoel ik – in dit geval – de saboterende stem. De stem die ik ook wel Captain Block noem. Het is de stem die je blokkeert, verlamt, laat oordelen, laat haten, jezelf onderuit haalt, zegt dat je iets niet kan, dat je je niet moet inbeelden dat dingen wel lukken. De stem die handelt vanuit onzekerheid, verloochening en zelf-haat. Beide stemmen zitten in ons. Allebei spreken ze ons aan. Het engeltje op je ene schouder, het duiveltje op de ander. Weigerend om samen te werken. Wat gebeurt er binnenin je wanneer je een briljant idee krijgt? Je hart maakt een sprong van opluchting, ruimte en mogelijkheden. Ze ziet licht, doelgerichtheid en snapt de functie van het idee dat je net gekregen hebt. Een idee dat een verschil gaat maken in het leven van een ander – of van vele anderen – en ook jouw leven zal daardoor drastisch gaan veranderen. Het idee dat je zojuist hebt gekregen, het inzicht dat je hebt ontvangen, brengt jou dichter naar het leven dat je zo graag wilt gaan leiden. Het leven waarin je een unieke bijdrage levert aan het grotere geheel. Het leven waarin jij er toe doet. Warmte stroomt door je lichaam, energie komt vrij. Je wordt blij van elke gedachte, ziet toekomstbeelden en scherpe visioenen helder voor je. Het is je hart die tot je spreekt Maar dan komt Captain Block de hoek om rennen om alles te verpesten. ‘Want’, zegt Captain Block, ‘wie denk jij wel niet wie jij bent.’ Hij kijkt je aan met een vernederende blik, een blik die zegt ‘dommertje-dommertje’ en staat op het punt je heel hard uit te gaan lachen. Maar zijn ogen hebben het werk al gedaan. Je voelt een steek in je hart en alleen al bij het idee hem te moeten verslaan, te overtuigen dat het niet zo is, voelt je lijf loodzwaar aan en kun je niets anders dan je hoofd te laten hangen. Hij komt nog een keertje langs, met z’n arrogante blik en verheven overwinning. Kijkt je nogmaals minachtend aan en zegt dan charismatisch: ‘Je doet hier echt het beste aan. Ik behoed je voor een gigantisch faalmoment, een faillissement, het belanden in de goot. Maar 1% van de mensen voert een idee uit gelijk aan het idee dat jij hebt gekregen. De kans is nihil dat het je lukt. Bespaar jezelf die mislukking.’ Je kijkt hem aan en denkt; Tja, misschien heeft hij wel gelijk.’ En falen is voor niemand leuk of makkelijk. Dus houd je je koest. Het leven dat je leeft – en dat best oke is – kabbelt rustig verder. Nog eenmaal stoort hij je, net wanneer je een documentaire zit te kijken of op internet een artikel aan het lezen bent over iemand die wel haar hart heeft durven volgen. Het plan lijkt zelfs ietwat op het jouwe, maar dan toch wel anders. Jouw unieke manier van doen en kijken naar de wereld heeft wat dat betreft geen concurrentie. ‘Te laat,’ zeggen zijn duivelse ogen, ‘zie je – je bent te laat,’ zegt zijn gemene blik, ‘een ander….’ Het irriteert je opeens mateloos dat je naar hem hebt geluisterd, je kostbare tijd hebt verdaan, door hem te geloven, terwijl die hartenvolger je met glans in haar ogen je vanaf het scherm aanstaart. ‘Oprotten nu,’ wijs je hem terecht en je geeft hem een enorme klap op z’n bek. De eerste slag is overwonnen, als een krijger heb jij hem de mond gesnoerd. En bij het afdruipen van zijn nietige gestalte, word jij opeens weer door een pijl geraakt. Recht in je hart. Een pijl die na-druipt van passie en energie en waarop duidelijk – nog duidelijker dan eerst – je briljante idee helder beschreven staat. Uitvoerbaar dit keer. Een diep vertrouwen herinnert je eraan dat waardevolle ideeën zichzelf nooit zullen openbaren aan degene die niet weten wat ze er mee moeten doen. ‘Ik weet dat jij het wel weet’, fluistert je hart je toe… In de weken daarna laat je je nog weleens verleiden door Captain Block, die inmiddels aanvoelt als een geobsedeerde stalker. Je verandert je telefoonnummer, je e-mailadres, en vraagt een contactverbod aan bij je innerlijke autoriteiten. Je begint een nieuw leven. Stapje voor stapje bewandel je het pad dat voor je uitgestippeld wordt. Uitgestippeld via bijzondere ontmoetingen, heldere boodschappen, intuïtieve reacties, synchronische toevalstreffers. Dat is de manier waarop je hart met je spreekt. Haar communicatieve vaardigheden brengen keer op keer een lach op je gezicht, een dankbaar gevoel, een herkenbare blik in de ogen van een ander. En niet onbelangrijk: Erkenning door de aanblik van je eigen ogen, wanneer je in de spiegel kijkt. Wanneer het gaat om je eigen innerlijke vervulling en tevens voor het welzijn van de wereld om je heen, weet dan dat je hart tot je spreekt! Laat haar bepalen. Ze bepaalt je levensgeluk.
1 Comment
|
Categories
All
GedachtenspinselsOp dit blog deel ik gedachten, ideeën, gedichten, verhalen en recepten die mij inspireren. Archives
February 2019
|