Parel

Parel

Haar ogen verraden dat ze lijdt.
Haar schouders gekromd met zwaarmoedigheid.
Ze laat zich leiden door een leven 
gevuld met pijn en verdriet,
en er is niemand die ziet
dat ze zichzelf niet meer dan dat gunt.

In haar zee van tranen, 
zwemmen geen vissen
Is er geen leven 
dat ze zal missen.
Omdat ze zich louter met haar lijden identificeert
staat ze niet toe
dat ze ooit wordt bekeerd.

Maar de zee wacht geduldig
met blinkend koraal,
kent een heel ander verhaal
dat hij haar graag wil vertellen.
Haar verdriet wil hij temmen,
haar lijden herstellen.
Hij wil met haar zwemmen.

Hij verleidt haar,
bevrijdt haar,
spartelt speels met haar mee.
En dan
 - voor het eerst
reflecteert daar een parel
diep in haar zee.

Door het licht van de Maan
die het water beheerst.