Supermom heeft zuurstof nodig
Er is een prachtig metafoor die me er elke keer weer aan herinnert hoe belangrijk het is dat wij -supermoms- ervoor zorgen dat we kunnen blijven ademen. Ik zit in het vliegtuig. Voor de honderdste keer kijk ik naar stewardessen verwikkeld in de safety instructions alsof het een dansje betreft. Eerst wijzend met hun handen naar voren, dan zwierend opzij, een paar keer zwaaiend langs de heupen om aan te geven waar – in case of emergency – de vluchtroute-lampjes zijn en dan grijpend naar het zuurstofmasker. Tot zover is het reddingsplan voor iedereen gelijk. Maar dan wordt er een wezenlijk verschil aangegeven, die speciaal voor moeders is bedoeld. Mocht het nou zo zijn dat we met z’n allen te pletter vallen, is het tóch de bedoeling dat we eerst het zuurstofmasker op ons moederhoofd zetten en dan pas ons kroost van zuurstofmaskers voorzien. Yeah right… Wij zijn toch supermoeders. Onze kinderen gaan voor alles! En dus denken we – stiekem – dat we dát toch lekker niet gaan doen. We helpen onze kinderen eerst. Dat is wat je doet als moeder: je zet je eigen behoeften opzij, om in de behoefte van je kinderen te voorzien. Mogelijk scenario daarna: Het vliegtuig stort neer, de kinderen overleven het, maar er is geen moeder meer die voor ze kan zorgen. Supermom vergat zichzelf zuurstof te geven in alle commotie. Wat leidt tot het volgende mogelijke scenario: ondervoede, onopgevoede, getraumatiseerde monsters aan wie onze samenleving weinig heeft. Uitleg van de stewardess aan wie ik het vroeg: 'Als moeders zichzelf eerst van zuurstof voorzien, hebben de kinderen meer kans om te overleven.' Ik zit in het circus – want ik ben die supermom – en mijn kind heeft vakantie en ik heb beloofd iets leuks te gaan doen. Eigenlijk houd ik niet echt van het circus en daarbij heb ik het te druk met honderd andere dingen die nog moeten gebeuren en dus zit ik niet helemaal relaxed. Ik herken mezelf in de acrobaten. Net als zij houd ik alle ballen in de lucht, spring van het ene naar het andere koord, met vertoon van geweldige salto’s en nooit eerder gemaakte sprongen. Vloeiend en lenig zwier ik door de piste, maar dan maak ik bijna een foutje – door moeheid en stress – en kan ik de langs-schommelde trapeze maar nét beetpakken. Ik had me zeker net zo lief laten vallen in het vangnet, maar het publiek – waaronder mijn zoontje – houdt de adem in en slaakt een diepe zucht van verlichting wanneer ik mezelf verman en de trapeze toch beet pak. Supermom gaat door! Eenmaal thuis ben ik moe en geïrriteerd en is mijn kind onhandelbaar. Hij bleek helemaal geen zin te hebben in dat rot-circus en dat maakt het nog allemaal erger, want nu vind ik hem een ondankbaar wicht. Supermom snauwt en blijkt toch niet zo super te zijn. Ik ga het anders doen: Vanaf nu voorzie ik mezelf eerst van zuurstof in het vliegtuig en koop alleen nog kaartjes voor voorstellingen die ik zelf ook leuk vind. Wanneer je je eigen behoeften als moeder wegcijfert voor het welzijn van je kinderen is dat wat je ze leert: dat je jezelf dient weg te cijferen voor het geluk van een ander. Het is in het belang van het kind dat jij als moeder het juiste voorbeeld geeft in het volgen van je hart, het nastreven van je passie, het openstaan voor avontuur, het tijd vrijmaken voor je creatieve ontwikkeling. Als moeder is het je taak je kinderen te laten zien dat dát belangrijke zaken in het leven zijn en dat je die gevoelens serieus moet nemen. Dus: ga een paar dagen alleen op vakantie, doe mee met die workshop die je al zo lang wilt volgen, plan een dag om alleen maar te schilderen of te schrijven, ga erop uit voor een fikse strandwandeling en regel eens een oppas op een moment dat het helemaal niet nodig is. Geef de onvoorwaardelijke liefde die je voor je kinderen voelt, vooral ook aan jezelf! Er is niets dat kinderen gelukkiger maakt dan het hebben van een gelukkige moeder. Niets dat gezonder is dan het zien van een moeder die als mens is vervuld. P.S. De clown in het circus vroeg me jullie te wijzen op het feit dat je – al het bovenstaande – het beste nu kunt doen en niet over een paar jaar als ze groter zijn en zichzelf van zuurstofmaskers kunnen voorzien, vrij vliegend door de pistes van het leven en wenst je élke dag een superrrr Moederdag!
1 Comment
|
Categories
All
GedachtenspinselsOp dit blog deel ik gedachten, ideeën, gedichten, verhalen en recepten die mij inspireren. Archives
February 2019
|