Inspiratie

“tejshdkalama sdhjddkspowkfh..
'Inspiratie' spreekt niet in verstaanbare tongen.
Het stroomt, ongedwongen, 
als een samenkomst van energie.
Een uitbarsting van verlangen. 
Je hart te horen. 

Ik luister naar de stem, 
die zachtjes tot mij spreekt.
Het onverstaanbare weet, dat er geen toeval bestaat. 
Zoals mijn onverklaarbare woorden hierboven, 
het begin van een nieuw gedicht beloven.

Inspiratie komt van boven. 
Of van binnen. 
Binnen in je en dan nog dieper.
Vanuit het onderbewuste land, 
dat geduldig wacht,
tot jij daar bent beland. 

Het bewuste (was het wel zo bewust?) kuste, 
het onderbewuste land.... 
en daar, 
daar was het dan, 
daar kwam Inspiratie. 
Als een verzoening voor haar naasten, 
die samenleven 
en zelden luisteren, 
naar wat zij echt te zeggen heeft. 

Maar nu dus wel.

Want, in Inspiratie's handen, 
werd ik zacht geknepen, 
vervormd als klei, en warm als soepel deeg. 
Tot ik het inzicht kreeg 
dat ik mezelf moest openen en lekker laten gaan. 
Niet moet oordelen over het bestaan.  

Ik werd een instrument. 
Voor leven en creatie. 

Als na de laatste wee, 
wanneer het persen echt begint, 
en als je dan vol loslaat: 
Dan komt daar het Kind.

Het is als een geboorte van een nieuw idee.”