De Onaangepaste Vrouw

Weinige weten dat voordat Eva de vrouw van Adam werd er, volgens o.a. het Kabbalistisch geschrift de Zohar, een andere vrouw in het spel was. Zij was de allereerste vrouw op aarde. Haar naam was Lilith. Zij was een Wildevrouw.

Het verhaal gaat als volgt: ‘Er was eens… Nee, er was nog niets of niemand en God vond dat er mensen moesten komen en dus creëerde zij een man en een vrouw vanuit hetzelfde stof. Vanuit hetzelfde stof werden ze geschapen en in The Garden of Eden geplaatst. Ze hadden het er prima naar hun zin, woonde in het paradijs en hun relatie was gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen. Niet dat er anderen waren om mee vreemd te gaan, maar vertrouwen ontstaan vanuit het geloof dat ze volledig zichzelf mochten zijn en dat ze elkaar zouden steunen hun volste potentieel te bereiken. Hun seksleven was lekker en wild en gelijkwaardig. Maar iets veranderde er in Adam. Hij vond dat Lilith voortaan maar ‘onderop’ moest gaan liggen tijdens de vrijpartijen tussen de weelderige bloemen, kletterende watervallen en rondfladderende vlinders in de mooiste kleuren. Lilith zei:
‘
Nee, ik ga niet onderop,

want wanneer ik alleen maar onderop ga, geniet ik niet zo van ons liefdesspel en gaat mijn gevoel van gelijkwaardigheid verloren.’ Maar Adam bleef drammen, waarop Lilith vervolgens de keuze moest maken om Adam, en dus ook het aardse Paradijs, te verlaten. Voor Lilith bestond er namelijk maar één keuze: die van trouw zijn aan zichzelf. Lilith woonde de rest van haar leven in de woestijn. Alleen. En ze vond het er prima alleen – alles beter dan zichzelf te verloochenen.
Helaas wordt ze in de rest van het Bijbelse verhaal geportretteerd als een afvallige vrouw, een demoon, een slinkse verleidster en een kindermoordenares. Want als een vrouw zich niet aanpast, is ze bij voorbaat een heks.
Adam kon niet alleen zijn en dus moest er een nieuwe vrouw worden geschapen. En gelukkig was God slim genoeg om dit keer niet hetzelfde stof – het stof van gelijkwaardigheid – te gebruiken. En dus kaapte zij een rib uit het lijf van Adam, en creëerde daarmee de voorbeeldige vrouw die zij Eva noemde. Eva: de lieve, passieve Eva.

Zij die staat voor gehoorzaamheid.
Zij die braaf en meegaand is en zo tegen Adam opkijkt dat ze het helemaal niet erg vind om altijd onderop te liggen.
De perfecte moeder van alle nakomelingen, discrete minnares en de voorbeeldige vrouw die precies past in het plaatje van een patriarchale maatschappij.

Terecht vinden wij de Eva-rol vaak heerlijk.
​We houden van zorgen en tutten en ons op-en-top vrouw  voelen. Maar in die rol hebben we er tevens moeite mee om gelijkwaardige relaties met mannen aan te gaan. Het duizenden jaren lange onderop liggen van Eva heeft ons een diep gevoel van minderwaardigheid en ongelijkwaardigheid gebracht. Wanneer je goed naar deze aangepaste variant kijkt, zie je vrouwen die niet in hun kracht staan en zichzelf gemakkelijk verliezen. Vrouwen die niet vanuit hun waarheid durven te spreken, uit angst iemand pijn te doen. Vrouwen met een eeuwige en poeslieve Eva-glimlach op hun gezicht die altijd, onvoorwaardelijk, voor je klaar staan. Ver verwijderd van hun gevoel. Dat is, totdat Lilith – de onaangepaste- eist te worden bevrijd.

Onaangepastheid staat in onze samenleving voor asociaal gedrag. Het niet kunnen en willen voldoen aan de normen van anderen.

Onaangepastheid is niet asociaal. Onaangepastheid is dapper en zelfbewust.
Want juist degenen die anders zijn en niet meelopen met de meute, hebben de grootste invloed op de ontwikkeling van de mensheid omdat de oude, vertrouwde gang van zaken ter discussie wordt gesteld.

Fuck you!, zegt Lilith, de onaangepaste. ‘Ik ben klaar met dit niet-authentieke gedoe. Ik kies voor mezelf! Vanaf nu ben ik trouw aan mijn waarheid.’ En dus krijgt die vriendin-met-problemen eens echt te horen wat je van haar probleemsituatie vindt. (Dat vind ze niet leuk.)
Steek je -voor je er erg in hebt- een middelvinger op naar je baas. (Die je na de eerste shock opeens met meer respect behandelt) En prijs je je kind de hemel in wanneer ze echt iets bijzonders doet. (En niet om elke scheet, wat alleen maar leidt tot veelvoudige teleurstellingen in het grote-mensen-leven.)

Langzaamaan komt Lilith weer tevoorschijn. De tijd is er rijp voor.

Zij staat voor de ontembare, vrije, seksuele, verleidelijke en creatieve kracht die in ieder van ons zit. Lilith; de oorspronkelijke oervrouw die vertrouwt op haar innerlijke wijsheid en haar instinctieve kracht. Zij stelt zich open voor zowel de lichte, als de duistere kant van de ziel. (Omdat beide kanten oh zo menselijk zijn.)

Zij is een tegenkracht die is (terug-) gekomen om het evenwicht te herstellen.

Het nieuwe archetype als katalysator voor gelijkwaardigheid tussen man en vrouw. Inspirator voor een harmonieus leven geleefd vanuit authenticiteit. Van harte welkom wat mij betreft, want…  

​Zij is niet meer dan normaal.